Waarom?
Ek skryf oor mense. Die mense wat my
gemaak het wat ek is en ook my wedervaringe in hierdie wêreld. Ek ontferm my
oor die randelemente in ons samelewing, die 'onsigbares' wie se stemme nooit
gehoor sal word nie. Soms is my stories waar, soms nie. Oordeel self.
Ek skryf sodat jy, Leser, moontlik 'n
stukkie sal peins oor jou eie bestel. Sodat jy miskien effe fyner daarna sal
kyk. En dalk, dalk mag jy iets hieruit neem om jou eie lewe mee te verryk. Let
wel, ek is geen wysgeer of alwetende nie. Ek struikel ook maar in my eie lewe. Ek
is 'n onrehabiliteerbare sinikus en my temas is soms donker, soms lig. Ek skryf
soos ek hierdie wêreld sien en ervaar. Ek is wat ek is.
Die Resepte
Ek
berei graag die geregte en gebak van my jeug voor: die kos van die Vroue wat my
groot gemaak het. Die meeste van hierdie dames is nie meer hier nie. Van my resepte
is dus ‘n manifes van die herinneringe van my hart. Sommige disse doen ek net
so goed soos hulle, baie kan ek nie so goed doen nie en ander kan ek ietwat verhef
weens beter tegnologie en ‘n wyer kennis en moderne begrip van tegnieke en vir
die bestandele.
Destyds
was ‘n jonger Ek verslaaf aan komplekse resepte met ellelange lyste bestandele
– sommiges heel ongewoon – en gereeld met gevorderde kooktegnieke as vereistes.
Daardie dae is verby. Bekruipende middeljare het ‘n snars wysheid, tikkies
insig en ‘n skeut bedaring gebring. Maar ons hou steeds van lekker eet en dit
word hopelik in my eie resepte en aanslag weerspieël.
Hand aan hand met my resepte gaan respek. Moontlik is eerbied ‘n meer
gepaste woord. Eerstens respek vir myself, vir die mense wat ek lief het en vir
diegene wat elke dag oor my lewenspad kom – hoe kortstondig ookal. Tweedens is
dit respek vir die wêreld rondom my: die gewillige aarde, die lug wat ons almal
inasem en die lewende organismes wat hierdie planeet met ons deel.
Sommige van hierdie lewende organismes sal bestandele word vir die
voedsel wat ek en jy gaan eet. Feitlik alle voedselbestandele was êrenste ‘n
lewende dier, plant of organisme. Dit het gelewe en gesterwe sodat ons: ek, jy
en ons naastes gevoed en verkwik kan word, sodat ons lewens mag aangaan en
gedy. Meestal het hulle nie enige seggenskap of vrywillige keuse oor hul
deelname (en lot) in hierdie proses gehad nie. Gevolglik het ons des te meer
verantwoordelikheid om ons bestandele te respekteer en verantwoordelik daarmee
om te gaan.
O ja, 'n laaste lastigheid: ek is 'n chemikus. Ek het my opleiding ontvang in die desimale stelsel en weier om koppies, eetlepels, ponde of onse te gebruik. Elektroniese kombuis skale is vandag oral beskikbaar en hul pryse is billik. Belê gerus in ene.
O ja, 'n laaste lastigheid: ek is 'n chemikus. Ek het my opleiding ontvang in die desimale stelsel en weier om koppies, eetlepels, ponde of onse te gebruik. Elektroniese kombuis skale is vandag oral beskikbaar en hul pryse is billik. Belê gerus in ene.
Ekke
Ek is Robert: ‘n middeljarige,
Afrikaans sprekende vrygesel. Alhoewel ek vandag 'n kok van beroep is, werk ek daagliks direk met die publiek. Mettertyd
begin dit enige mens se uitkyk
op die lewe en oor jou medemens vorm en druk. Jean Paul Sartre het baie goed geweet:
"L'enfer, c'est les autres"
Gevolglik skryf ek oor die dinge wat
ek raaksien in my wêreld, my eie wedervaringe en die in my beroep. En soms, net soms skryf ek van my naastes. Ek skryf
oor dit wat ek verstaan, kennis van dra of ‘n aanvoeling voor het. My idees is
soms dalk effe aweregs, soms effe sinies of soms dalk eng ortodoks. Jy sal my
maar so moet opgebruik. Ek is wat ek is.
Ek is die pleger van hierdie blog. Heelwat mense het tot ‘n mindere
of meerdere mate een of ander skeppingsdrag of -behoefte. Hierdie is my
podiumpie. Ek hoop jy geniet jou inloer en vind dalk aanklank by wat ek te sê
of vertelle het. Sou jy eerder wou aanbeweeg, wens ek jou vrede en voorspoed
toe. Mag die meetsnoere mooi val vir ons almal.
Heil die leser.
© RS Young 2015
